KHAO LAK & SIMILAN ISLANDS - THAILAND

Van Phuket reisden we door langs de kust naar Kao Lak. Een erg toeristisch plaatsje waar niet erg veel te beleven valt, tenzij je dit als uitvalsbasis gebruikt om te gaan duiken in de Andamaanse Zee.
Dit is een van de plaatsjes die zo'n anderhalf jaar geleden zwaar getroffen geweest is door de tsunami en dat is nog steeds te merken aan het strand. Alles is volop terug in opbouw, overal staan er bordjes van 'tsunami evacuation zone' en op het strand spoelen nog steeds massa's spullen aan die je niet direct zou associeren met het prachtige blauwe water zoals onderdelen van computers, bureaumateriaal,...
De locale bevolking probeert nu zelfs geld te verdienen met deze katastrofe: je kan hier cd`s kopen met spectaculaire foto`s van de tsunamiramp!


Op aanraden van Karel en Silvie, onze vrienden en duikinstructeurs in Phuket, schreven we ons in voor een driedaagse 'liveaboard' naar de Similan Islands, 60km van de Thaise kust en dus in volle zee. Dit houdt in dat je met een aantal andere duikers, instructeurs en de bootcrew gedurende een aantal dagen leeft, slaapt en eet op (en soms onder) een boot. Op de vier uur durende nachtelijke vaart ernaartoe stond de zee erg woelig. Ondanks de pilletjes tegen zeeziekte die we hadden ingenomen, hebben we ons toch alle twee goed moeten beheersen om onze natuurlijke gezichtskleur te behouden en onze maaginhoud binnen te houden.

Eens aangekomen aan de Similan Islands hield de boot halt op de mooie duikstekjes en na een korte briefing van de aandachtspunten en orientatiepunten voor die specifieke duikstek, ga je dan in 'full battledress' het water in. In totaal deden we negen duiken op verschillende locaties met elk hun eigen hoogtepunten (of moeten we hier spreken van dieptepunten?), prachtige koraalriffen of rotsformaties onder water. Het maximum aantal duiken was vier per dag waarbij vooral de tijd tussen de verschillende duiken, de diepte en de tijd dat je op die diepte verblijft, bepalend zijn voor hoeveel je kan duiken. Bij iedere duik slaat je lichaam immers een hoop extra stikstof op die je lichaam maar heel langzaam terug verlaat. Als je die stikstofdrempels overschrijdt, krijg je de zogenaamde 'duikersziekte' en moet je nadien in speciale 'decompressie tanks' om er geen blijvende letsels aan over te houden. Niet aan te raden en afschuwelijk duur! In het begin gaat er dus ook wat rekenwerk met duiktabellen aan vooraf als je niet over een duikcomputertje beschikt.

We zagen 'meesters in camouflage' maar ook massa's flamboyant gekleurde tropische vissen in de mooiste vormen en alle maten (ja, ook onze favoriete kleine Nemo-clownvisjes tussen de annemonen!), en tal van andere vissen op onze wishlist. Ook twee reuze-waterschildpadden, roggen, zeeslangen, clown-triggerfishes en zelfs twee dolfijnen op de weg terug. Niet alleen de grotere vissen, maar ook de massa's kleinere organismen die leven tussen het koraal en op de zeebodem zijn echt super om te observeren, neus op 5cm van de zeebodem en je benen zwevend boven je. Los van de ongelofelijk adembenemende onderwaterwereld is het vooral dat gewichtloze zweven boven, langs, rond en onder rotsen en koralen dat duiken zo'n ongelofelijk speciale ervaring van maakt. Een echte aanrader om tot rust te komen zonder rinkelende gsm's of andere rustverstoorders! Bovendien krijg je met de speciale 'wet-suit' om je lijf in water van bijna 30 graden Celsius zelden of nooit koud en is de zichtbaarheid dikwijls veel beter dan we hadden kunnen hopen. Zelfs op 20 of 30m onder de zeespiegel loop je kans je te verbranden door de felle zon...

Iets anders nieuws was de nachtduik waarbij je gewapend met een pillamp het donkere water induikt - eventjes een raar gevoel, maar al snel merkten we dat er buiten een beperkter en meer gefocust zicht op -dikwijls slapende- vissen en ietwat aangepaste communicatieregels eigenlijk niet zo veel verschillend is aan zo'n duik.

Bovendien hadden we bij deze driedaagse het extra voordeel dat het hier weer erg mooi weer was na enkele 'monsoon' dagen ervoor. Het was nog laagseizoen, waardoor het ongelofelijk rustig was op en rond de Robinsonachtige eilanden en duikstekken waar we halt hielden. We zaten maar met 7 duikers op een boot voor 20 personen dus aan ruimte geen gebrek! En tussendoor kan je nog wat snorkelen of je voeten laten masseren door het fluweelzachte parelwitte zand op de eilanden!

Je hoort het: een ongelofelijke ervaring die we iedereen die er interesse voor heeft kunnen aanbevelen. Reken het wel in in je reisbudget, want anders moet je - zoals ons - de broeksriem nadien wel wat extra aanspannen... ;)


PS: Spijtig genoeg zijn bijna al onze onderwaterfoto`s mislukt. Maar om jullie toch een mooi beeld te geven van wat we allemaal hebben gezien, hebben we enkele foto`s van het net geplukt...