YANGON - MYANMAR

In Yangon namen we onze intrek in een erg professionele Guesthouse, ‘Mother Land Inn 2’. Elke ochtend konden we er genieten van een enorm uitgebreid ontbijt, voldoende om zelfs je lunch soms over te slaan.

Yangon, dat sinds eind 19de eeuw de hoofdstad is, heeft een erg koloniale uitstraling. Het herinnerde ons aan onze eerdere vakantie in Habana (Cuba) omdat je er ook zoveel onderkomen gebouwen vindt uit diezelfde periode en in diezelfde stijl. Het is jammer dat ze niet worden opgeknapt....
Al van ’s ochtends vroeg voelde je deze stad bruisen. We hebben nog nooit zoveel kraampjes en eetstalletjes op zo’n beperkte oppervlakte bij elkaar gezien. Vooral ook in China-town waar de helft van de stoep is ingenomen door mini-restaurantjes.

Yangon is ons beiden minder goed meegevallen dan de rest van het land. Waarschijnlijk deels doordat de stad weinig gezellige plaatsjes te bieden heeft en deels doordat het zo ongelofelijk veel heeft geregend. We hebben ettelijke uren in onze kamer doorgebracht, waar Alan ook wel echt genoten heeft van de extra lees-, schrijf-, en denktijd. Misschien hadden we ook gewoon even een overdosis aan ‘dingen zien’. Helaas kreeg Alan hier ook te horen dat zijn oma, ‘Mamouchka’, enkele dagen voordien gestorven is. Niet geheel onverwacht, maar de confrontatie met de realiteit bleek daarom toch niet minder hard...

Een van de topbezienswaardigheden in Yangon is de Schwedagon Paya. Het is de meest heilige plaats voor Boeddhisten in Myanmar, een prachtig complex met een gouden Stupa in het centrum en tal van verfijnde tempels errond. Ook hier zie je weer ontelbaar veel Boeddha-beelden.
Zoals bij de meeste bezienswaardigheden moet je hier ook inkom betalen die rechtstreeks in de zakken van de corrupte overheid gaat. Om dit dus te vermijden zochten we ons creatief via een zijweggetje een gratis toegang naar binnen. We zullen iets extra drinken bij een vriendelijke Birmese familie als gerechtvaardigde sponsoring aan de onderdrukte bevolking!